lale abla kulakların çınlasın

ben senin sürekli beyoğlunda ne yaptığını merak ederdim. yani bitmezmi bu beyoğlu denen yer derdim. hani ben bilirim yıllar oldu, kimbilir senin bildiklerinle ne kadar oldu oraya seyahatlerin?...

gezgez her sokağına girip çıkmışsındır diyordum. aslında sana gülmedim de merak ettim. şimdi senin yerini ben, istanbul beyoğlu'nun yerinide izmir kemeraltı aldı. vee benim merak ettiğim sorularıda birileri bana sorar oldu, herhafta ne yapıyorsun diye:)))))))))))))

ben ege üniversitesinde okudum, o nedenle izmir e her uğrayan kadar en azından kemeraltı bilirdim. kesteli yokuşunu, havra sokağını, kızlarağası hanını, kastanepazarı, hisarönü vs...

ama aslında bilmezmişim neyi nerede arayacağımı. bilinen o klasik kemeraltı girişi dışında bilmezmişim. kocacışlada evlendiğimizden beri gezecek hep başka yerler bulmuşuz. şimdi farklı nedenlerden işimiz düşer olunca yapacak ne kadar çokşey varmış. bir kere kocacış ciddi ciddi çok iyi biliyor sanki sokak sokak, han han biliyor, gözü kapalı haritasını çıkarabilir. babasının hatta dedesinin işi gereği orada büyümüş denebilir. dolayısıyla çocukluğunun geçtiği o sokaklar onun için farklı. şimdi onunla oralarda gezmek birde arada anılarına ulaşmak... meşhur havra sokağındaki havrayı hiç görmemiştim mesela. ha gördümmü hayır göremedim kapalı ve yıkık dökük. izmirin onca musevi zengini neden el atmamış oraya anlayamadım. nelermi yapıyorum bir kere olmazsa olmazlarım var, birde değişenlerim var... o havra sokağına uğramak olmazsa olmazlarımız her hafta balık almak, eksikleri manav kalitesinde pazar fiyatında bulmak. genelde sonlara doğru, fincanda dibek kahvesi içmek yanında bir sigara tellendirmek. hala kahvelerin içinde değilde kapı önünde içebiliyor olmak izmir'de yaşıyor olmanın lüksü olmalı. izmirliler için soğuk bir hava olsa bile... sonra içtiğimiz kahveyi yan taraftan dibekten çıktığı gibi almak mis gibi. bunlar dışında gezecek yerleri haftanın ihtiyaçları gibi şeyler belirliyor. birde şu anaçevre düzenlemesi yapılan agora var ikiçeşmelik caddesinde mezarlıkbaşında. yıllardır gördüğümüz sinema ve altındaki dükkanlar boşaltılmış, artık mezarlık başında durduğunuzda agorayı görebeliceğiz. biz alışveriş yaparken hep köy meydanı tadındayız kocacış sayaseyinde, balıkçı, peynirci... hep babadan kalma dostları onlarla sohpet ede ede geziyoruz. belki katlı otopark yıkılacakmış diyorlar. oranın hemen üstü namazgah kayınpederiminde çocukluğunun geçtiği izmirin eski yerleşim yerlerinde biri, oraların agoraya doğru alt taraflarındada yıkım çalışmaları olduğu söylendi ama henüz oraları gezmedik. basmane tarafına doğru neler oluyor bilmiyorum ama alt tarafında eski sıhhı banyo denen yeri, elektronikçiler çarşını falan şöyle bir dolandım. daha bitpazarına uğrayamadım. agora şimdi gezilmesi pek keyifli bir muhit sayılmaz ama içinde eski evler var, cumbalı evler, duvar resimleri sanırım çokdan bozulmuştur tur yada üzerleri boyanmuştır. kimilerinde inanılmaz ahşap işçilikler var, hepsi denizi görmesede deniz havası alır. yıllar önce sanırım öğrenciliğimde bir kaç evi gezmiştim. her ev içinde kimbilir ne anılar taşıyordur ve genelde ilk sahipleri yada onlarına ailelerinden gelenler oturmuyor oralarda. kocacışın ailesi bile oradan taşınalı çok zaman olmuş hangi evde yada sokakda oturduklarını oda bilmiyor.

oraları gezmesekte gezdiğimiz yerlerdeki herşeylere bakınmak, ilgimi çekiyor. tabiiki heryerde olduğu gibi kaliteli mal bura da da değerini buluyor ama, alsancakta kazıklandığınız gerçeğide yüzünüze sıksık vuruyor:)))

kocacışla alışveriş sohpetlerinden sonra bazen kalmış bir kaç eski dostada uğradığımız birer kahve içtiğimiz oluyor. giderken asla araba kullanmıyoruz. mutlaka toplu taşıma araçları kullanıyoruz.

iste kabaca boyle...
detayları ara ara yine size aktarırım

bu hafta sonu bu rituelde bozulma oldu, tatsız konular belki hafta içi amam bir pazartesi sabahı değil...
ben herkese şen, neşeli, umut dolu günler ve haberler diliyorum