YENİ YENİ

yeni bir yıla girdik
kimselerin yeni yılını kutlayamadım
kimselerim mesajını okuyamadım.
hiç yeni yıla hafta içi bir günde girilirmi? çalışanı var, yetişemiyeni var.. demi ama:))))
neyse bende o çalışan gruptandım.
aslında biz bir süre önce kutlamalardan yorulmuş vazgeçmiştik.
kocacışla evlenmedne önceki dönemimizde hep dışarıda kutlardık. ve bir keşmekeş, bir telaş acele, ile gidilen yere yorgun giderdik. oralarıda bir kalabalık olurduki sormayın, ya aç kalırdık. ya sinir olurduk. bir servet öder çoğundada eğlenemezdik. bir kaç yılbaşımı hariç tutarım. bunlardan en hatırda kalanında birlikte olduğumuz arkadaşlarımızın evindeydik bu yılda, sanırım iki yılda bir onlarla oluyoruz:))))))
ney-se
amam ben tabiiki iş yeirnden çık, ev git, son dakikada sipariş edilen tatlıyı almak yerine nedense akıl işte. yapmaya çalış, yollara dökül. o soğukta kocacışla buluşama, elindeki torba kopsun, dolmuşa bin sen kutlamaya giderken insanlar patlamaya hazır hala gelmiş halde dolmuşta olsun. o siniri misafir gittiğin eve girmeden kocacıştan çıkart. ve donmuş halde gir. sıcacık eve girince soğuktan girdiğimden ellerim neredeyse moraracaktı. ben normale döndümki oda ne yeni yıla giriliyor. resmen ay hiç havamda değilim sen daha sonra gel, ben o zaman gireyim diyesim geldi ama o gece tanıştığımız diğer bir misafir ailenin oğlu noel baba olup geldiğinde bende duramadım güldüm. hafifi sorunlu bir çocuk ama çok neşeli hatta gereğinden fazla bu nedenle tam noel baba oldu, hep gülen hali ve neredeyse kucaklara oturacak samimiyeti ile bizide güldürdü. izmir cumhuriyet meydanındaki gösterilere gitmesekte, havai fişeklerini seyrettik.
en iyiler arasına girmesede çok vukuatlı geçmedi yılbaşı. lojistik kısım hariç...

ertesi gün yeni yılın ilk kahvaltısını yapıp bir kaç gün önce by-pas ameliyatı geçirmiş bir arkadaşımızı ziyarete gittik. yanına giremesekte, camdan el salladık belki bir moral olmuştur. eşi ile görüştük ki, aslında buda hijyenik nedenlerle yanına insan alınmamasına karşın yanındaki eşi ilede görüşmek ne kadar mantıklı sorusunu getirdi beraberinde. ancak şartlar neyse uyduk. çok oyanmadan çıktık.

ve her yıl olduğu gibi yeni yıl kutlamalarımızın kritiğini veee hangisi daha iyiyi yaptık...
4 yıldır 1 numara değişmedi...
karaburun da, sahilde basit balık restoranında kutladığımız yılbaşı içlerinde en yisi seçiliyor uzun yıllardır. oysa elimizde, çeşme, bodrum ve antalyada yapılmış 5 yıldız hatta 7 yıldız kutlamalar olduğu halde. yıldızsız kutlamamız. birlikte olduğumuz arkadaşlarımızlada en iyisi seçildi. orada küçük bir grup, herzaman gittiğimiz restoranda, piyanist-şantör eşliğinde kutlamıştık. ancak yeni yıl asahilde halay çekip, havai fişekler eşliğinde girmiştik. tepinircesine eğlence ile, herkes eski yılın son içtisini bitirip kadehini yere vurmuştu. sahibi arkadaşımızdı. ve o yıl oturduğumuz 50m ilerideki evimize yürüyüp gitmiştik günün ilk ışıklarında çorbamızı içmiş halde... en kötüleride genelde ünlü sanatçıların olduğu kalabalık, pahallı kutlamalardı hehe:))) hepsinde mutlaka bir arıza, aksaklık çıkmıştır. ayada program yapan ünlü bizi aradan çıkarmıştır bir kaç şarkı ile:)))

veee ben yeni yıldan sağlık ve sağlıklı bir bebek istedim en çok...
hala hamile olmamak bazen sinir ediyor beni...

hepinize çokdan girmiş olduğumuz bu yıl, kendi dileklerini hatta dilediğinden fazlasıyla getirmiş olsun yanında...
özledim ama gitmem gerek:)))
not: lale abla ve ilknur'cum o kadar kötü değilim gerçekden ama zaman zaman ney-se...
siz yine okumamış olun o yazıları... !:)
ve hala kemeraltı gezilerim sürüyor. hala bitmedi veee tabiki kızlarağası hanının yanında fincan da dibek kahvesi için. söz ilk içeceklerim de sizin için, sizlerde yanımda olacaksınız.
nerleri keşfettiğimi bir başka yazıda yazmaya çalışırım olurmu...