04.05.2010 07:00

bu gün dr kontrolumuz vardı.

bu gün ilk kez çok mutlu çıkamadım kontrolden öncelikle ilk kez oğluşum kilo almamış çıktı ultrason kontrolunda. hep haftasından büyük çıkıyordu bebeğim kilosu oysaki.... kocacış olmaz, dr olmaz desede o sırada ekranda gördüğüm kilo ile ben üzüldüm. son aya rağmen ben 1/2 kilo vermişim. hadi ben verdim oğluşum alsaydı bari... çok sıkıldı canım çok:( dr kilo ölçü alışımıza bağlı sen takılma hatalı olabilir, gelişimi iyi sen ona bak desede, o da tansiyonum ve şekerim nedeni ile endişeliydi, bu haftaya bu şekilde gelip riske girmek istemiyorum, ama bir yandanda beklesin içeride gelişimini tamamlasın istiyorum diyerek epey düşündü dr umuz... bana beklermisin dedi, ben 1 ay da beklerim, ama hani beklerken başka aksilik çıkmasın diye düşünüyorum... dr bende öyle dedi... en sonunda konuyu kocacış ele aldı, dr bey madem sen bu kadar düşünüyorsun beklemeyelim artık seni bu kadar düşündürecek haldeysek, sağlığı yerindeyse en uygun tarihte al dedi... dr hemen tamam 04.05.2010 dedi. ben bari 05.05.2010 olsun dedim. o gün tüm hastaneler çok kalabalık olur, hiç gerek yok biz bir gün önce alalım daha rahat dedi... tamam dedim tecrübeye bir şey demiyoruz. veee ben bu kez biraz hüzünlü kapıdan çıktım...

hem bebeğimle bu bağımda son 4 gün, hem kilo almamış olmaması... biraz gözü yaşlı geldim eve... oğluşum bu gerginliğe rağmen içerideki son günlerinin keyfini çıkarırcasına yüzüyor oynuyor ama bir yandanda idrar tobama inanılmaz baskı yapıyor kafası ile, tekmeleri ve yumruklarıda son derece etkili... ben bunlardan şikayetçimiyim ? hayır, keşke oğluşum daha çok kilo alabilseydi, kocaman olsaydıda bu tekmeler daha da kuvvetli olsaydı, hatta canımı yaksaydı keşke...

yani salı sabah hatta sabah olmadan evden çıkıyoruz ve allahın izni ile inşallah oğluşumla sağ salim dönüyoruz... o güne kadar evdeyim... lütfen sizde bizler için dua edin, her türlü iyi dileğe ihtiyacımız olacak...