BEBİŞİME VE SİZE

buradan tanıdığım yada burada tanıdığım, bebek sahibi olmak isteyen herkes için inanılmaz derecede dua ediyorum. blog dünyasında gerek zamanını bekleyen, gerekse olması için çalışan, burada ise en başta kardeşim ve eşi, onun baldızı bebek sahibi olmak için uğraşanlardan bunlar yakından tanıdıklarım yada istediklerini beklediklerini söyleyenler. sonra geçen gün karşılaştığım çook eski arkadaşım bekar olduğu için... bunlar için, bebeğim her oynadığında, her hareket ettiğinde, bana yaşattığı her güzel anda dua ediyorum benim bildiğim bilmediğim isteyen herkese hayırlısı ile yaşatsın bu duyguyu diye... ben özellikle son 2 yıldır yaşadıklarımı düşünüyorum ama kusura bakmayın bu aralar o kadar da sık düşünmemeye çalışıyorum dedim ya, bu günü kaçırmak istemediğimden dünü düşünmüyorum. düşünmemeye çalışıyorum ancak elbetteki zaman zaman aklıma da geliyor yaşadıklarım... burada adını özellikle yazmadığım herkes için gönüllerinideki o minik muziceye kavuşmalarıni diliyorum...

ben gerçekten bir mucize olduğuna inanıyorum. iki minik hücrenin 8 tane, 16 tane olmasına aklım eriyorda, sonra o sayılı ve birbirinden bölünerek çoğalmış hücrelerin hangi akılla başka başka hücrelere dönüştüğüne inanamıyorum. sen basit bir hücre iken nasıl olupta biri gidiyor kemik oluyor, diğeri gidiyor beyin hücresi oluyor. sonra oncacık minik şey organları oluşuyor. bunlar olurken nasıl oluyor dünyanın en mükemmel prosesi çalışırken hiç kimsenin etkisi olmuyor. veee bunu başaran o minicik şey bunlar olurken hafızasına kayıt yapmıyor, yani bu bilgilerle doğmuyor. ama bunu benim beynimde yapmıyor, onunki zaten o sırada oluşuyor. inanılmaz bir şey. daha geçen aylarda sadece yanıp sönen bir led gibi sadece kalp atışlarını gördüğüm bebeşim, bu gün karnımdaki bu hareketliliği yaratıyor. birbirinden farklı hareketlerde olsalar hepsi keyifli, sözde birde hamilelikte keyif vericiler yasak ya, asıl en büyük keyif verici ile yaşandığı için olsa gerek diyorum ben.

dün akşam senatörün karısını okumaya devam ediyordum. gerçi onunda sonlarına geldim ve bu günlerde başkacada rezervim kalmamış yeni kitaplar almam gerek de neyse şimdi konumuz bu değil. dün akşam geldiğim yerde hamile ve doğum vardı. kitapların içinden bahsetmeyide sevmem ama bu iş başka demi ama:) o sırada bebek planlamadan hamile kalan bir kadının normal doğum hikayesini ve doğum sonrası yaşadıklarını okuyunca aslında çokda şaşırmadım ama bir süre kitabı bırakıp düşündüm. illaki öncelikle istemek, beklemek gerek diye düşündüm. ama bu da yetermi bilemedim. gerçi ben şimdilik lahusalık üzerine bir şey diyemiyorum da...

dedim ya benim için en büyük keyfi verici ile yaşamak gibi bir şey hamilelik, ama orada hamileliği önemsemeyen keyfini çıkaramayan bir durum anlatılıyordu, bir an bunu gerçekten yaşayanlar olduğunu düşünüp üzüldüm. yazık keşke herkes tadını çıkarabilse bu güzelliğin... herkes doya doya yaşayabilse, yaşarken mutlu olabilse, o anı içine sindirse, beynine kazısa, çok istese, istediğine kavuşmanın mutluluğunu yaşasa, hiç bir şey yük gelmese, sadece bir mucizeye evsahipliği yaptığının farkına varıp tadını çıkarabilse. dedim ya inşallah allah bunu her isteyene hayırlısı ile yaşamayı nasip eder...

ben size kendi mucizemi buradan böyle anlatmaya devam edecem. evet sanırım bu aralar başka şeyler yazmam, çünkü seninle yeni yaşam biçimlerine geçmemize az zaman kalmışken her anı içime çekmek istiyorum. her an bir yerlerde yazılı olsun hani unutmam ama olurda atlarsam hep hatırlayayım diye isteyebileceğim kadar güzel anlarım burada olsun istiyorum. hatta demiştim ya insanların çekmek dedikleri şeyleri bile unutmak istemiyorum. ben çekmek olarak görmesemde... o şimdiden bana yaşanabilcek en büyük mutlulukları yaşatıyor. inşallah herkes bunu yaşasın, bende bundan sonrasını hep böyle yaşayayım... daha nice yeni mutluluklarıda kendim için diliyorum... dileirm onu kucağıma alırım yine böyle mutlulukla, onunla başlayan bu aşkımız birliteliğimizdede böyle mutlulukla olur, hatta daha büyük mutluluklarla olsun... oda, bizde mutlu olalım... herkes de, bizde kendi mutluluklarımızı yaşayalım...

kocacışın dünyanın en büyük serveti dediği kadar var...