VASATTI VESSELAM...

yok yok bu hafta sonu gerçekden ve gerçekden çok vasat geçti.

cuma akşamı işten çıkarken program yapmaya yeltindim. önce eski sekreterimizi aradım, program belirsiz. bir başka arkadaşıma ulaşamadım, bir diğeri çocukların karne günü planı yapmış derken boşuna uğraşma dedim kendi kendime,

eve gittim ve hemen olanlardan atıştırdım.

tv nin karşısına yattım.

dön yuvarlan yaptım. seyredecek bir şeylerde pek bulamadım. arada kalkıp meyve yedim, kahve içtim. puding vardı, ikea nın zencefilli kurabiyeleri ile iyi gitti. sonra gece yarısına doğru bir şeyler seyreder, okur uyurum diye yatağıma gidiyordum ki kapı çaldı.

bu arada size bahsetmedim demi kocacış oğlunun doğum günü nedeni ile annesinde kalmıştı.

kapıda baldız hanımlar ve ekibi bu ekibi nedir demeyin o başlı başına bir yazı hatta yazılar konusu. ekipçe sokakda kalmışlar. kardeşime gitmek için evden çıkarlarken anahtarı alıp bir diğerini kapının arkasında bırakmışlar. benden tel, bıçak vs.. istemeye gelmişler, verdimde en son onlara sitenin yönetim telefonunu verdim. baldız hanım bana girdi onlar uğraşırken. balkonda oturalım derkene yerde bir şey var dı amanın o ne. benim balkondaki kuşların yavrularından biri kıkırdamış yerde sırtüstü yatmakda. önce gittim gazete kağıdı torba ve süpürge almaya ama geri döndüğümde de almaya içim elvermedi hatta içim kalktı, hatta kötü oldum. baldız hanımın ekibinden biri geldi aldı attı...

biz birer kahve ve birer sigara içtik o gitti ben yattım ama epey bir uyku tutmadı...

cumartesi zor hemde çok zor kalktım epeydir böyle olmuyordum. sersem sepelek gezindim.

kendime mısırgevreği ve meyvelerden bir kahvaltı hazırladım. belki hafifliği benim ağırlığımıda alır diyerek. seyrettiğim bir filmi bir kez daha seyrettim. geçen hafta halıyı toplamaya annem gelmişti ve evide toplamış banada pek bir şey kalmamış. banyoyu elden geçirdim. mutfağa el attım ucundan acıcık ama:))))) sonra duş alıp anneme gittim. bir gece önce kuzenimin istenmesi ve sözlenmesi vardı. biz kuzenler hiç birimiz gidemedik. nede olsa ilk tanışma kalabalık bir sülale ile korkutmayalım vazgeçmesinler diyemi düşünüldü bilmiyorumda:)))) o konuda kritik yapmaya gittim. gerçi önce annemle çarşıya çıktık dedeme babalar günü hediyesi bakıldı. zaten başkada baba yok hediye bakılacak benim kocacış hariç onada ben hediye almıyorum.

fazla gezemedik benim yine başımda dönsün dünya çalmaya başladı. anneme gittik. bir şeyler atıştırdık. kritik yaptık döndümkü akşam olmuş. bir şeyler yapmak zorundaydık çünkü hafta içinden kalan en son fırında makarna idi ki harika yapmışım övünmek gibi olmasında onuda bir gece önce bendeniz bitirmiştim. ne yaptık biz... hımmm... menemen, pilav, karpuz ve salata... tamam tamam öyleydi. dışarı çıktık kocacışın bir arkadaşına gittik bebek sevdik. sonra annesi onu uyuturken büyük abla ile birlikde üçüde uyuya kaldı. biz baba ile biraz oturduk ve kalktık:)))

eve geldik baldız hanımlar ve ekibine kardeşim ve eşi eklenmiş. sonra ekibin bir kısmı ile bizede indiler ki o sırada bizde bebek olmasada kocacış da uyukluyordu, ben de uykudan ölüyordum. birer kahvede gece yarısından sonra içtik. kalktılar ki bizde uyumaya çalıştık çünkü baş dönmem paradoksa girmişti. başım dönüyor uyuyamıyorum uyamadıkçada deli gibi dönüyor.

neyse pazar sabahı normale yakın bir kahvaltı ile aslında bizim için geç sayılabilecek bir zamanda güne başladık. sabah yayılmamız bitince annemleri aldık annanem ve dedeme gittik hepimiz.

orada bir süre oturduk sohpet derken annanem bir şeyler hazırlamış hiç aç olmadığım halde yemeye çalıştım ancak çok uzun sürmedi çıkarmam. ardındanda davul gibi bir karna sahip olmam.

"yaklaşık 2 yıl önce nice sıkıntıdan sonra kurtulduğum şişliklerim sanırım yine geri dönüyor. her yerim şiş ama özellikle karnım çok ani ve fazla şişlik yaşıyor. dünkü şişlikler bu günde hayatımı felç etti sabah girebileceğim bir tek pantolon bulamadım evde. hemen bu maksi ve bol elbiselerden almalıyım kendime yada bu yıl moda olan roba altından bollaşanlardan. yoksa oturmak rezmen eziyet halinde."

eve döndüm ve bir lokma yemek yiyecek halim yokken oturdum. parlıcan ve biber közledim. taze fasulye, börülce ayıkladım ve barbunyalarım ayıklanmış halde hepsini sıra sıra pişirdim. birde dolapda yer kalmayınca yer açarken bulduğum yumuşamış kayısıları marmelat yaptım. eve gelirken hazır kızarmış tavuk almıştık yanına pilav yaptım. vee sofra kurdum. birde benim iş yerime araba yıkamaya gittik. ben sofrayaı kaldırdığımda maç başlamak üzereydi ve yemeklerin bir kısmı ocaktaydı, maçın başında mutfağı topladım. yemeği kapadım, dolaba yerleştirdim. bir kısmını dondurdum önümüzde daha tembeller günler beni bekler hazır olsun diye:))))

duşa girdim çıktım o hırsla ki ben duştan çıkarken gollerimiz gelmeye başladı:)))))

bu sefer gol sevinçleri bizim evden bile duyuldu...

bir sürede havai fişek gösterisi seyrettik. kocacış kritikleri seyrederken ben kitabımı elime aldım yatağa girdim ama sabah uyandığımda yine uykumu almamıştım.

gerçi baş dönmelerim için dr lar ne derse desin ben hormonlarıma bağlıyorum. iki aydır bu tekrarlanıyor anladığım. ve bu hali bu ayda çalışmaların başarısızlığını bana düşündürmeye başladı. veee karar verdim bizi hormonlarımız yönetiyor ve benimkiler altık bana zarar vermeye başladı dönemsel olarak... dr umsa bu dönemde yaşadığım rahatsızlıklar için yardımcı olmanın bebek sahibi olmayı isterken pek mümkün olmadığını çünkü zaten bana hap veremediği için yapılacak pek bir şey olmadığını söylemişti.

birde cumartesi günü sevmeye gittiğimiz bebekde sivilceler çıkmış yanağında ben de bir şey ısırdı falan gibi bir şey sandım. ablası ergenlik sivilcesi dedi bende güldüm yok artık diyerek. annesi döndü gülme gülme gerçek dedi. nasıl gerçek dedim. sadece 6 aylık bebeğin ergenlik neyine. annelik hormanlarım ona geçmiş ve ergenlik başlamış dedi. geçip geçemeyecekleri de belli değilmiş. biliyorum bu konu da tek başına bir yazı ama. ben bunu yazana kadar akşam oldu ben burada kesiyorum hem kaç kişi bıkmadan buraya kadar gelir bilmiyorum zaten...

gelen varsa hepsine harika bir hafta diliyorum, gönlünüzce olsun, sağlıkla kalın...