ŞEKERPEMBE

4 Mart 2008

dememe gerek varmı bilmiyorum ama kötüyüm hala...
dün işe başladım.
oysaki hiç istemedim başlamayı, çalışmayı işe gelmeyi...
canım bu günlerde hiç bir şey de yapmak istemiyor zaten.

hepinize destekleriniz için, samimi yorumlarınız, içten paylaşımlarınız için teşekkür ederim...
sağ olun hepinizin dediği gibi beni teselli edecek kelimeler yok ama kelimelerinizin gerisindeki içtenliğinizi hissedincede kelimlerin önemi kalmıyor sağ olun var olun...

ancak bu günlerde ben pek yazamıyorum. aklımda hep aynı olay var, yazacak yeni şeyler bulmakda zaman ayırmakda ne bileyim işte kendimi toparlamakda zorluk çekiyorum. elbette hep böyle kalmayacak ama bana biraz zaman tanırsanız sevinirim...

bir hafta kadar evdeydim ancak benim le birlikde annem ve babanemde kaldılar onları daha fazla üzmemek için pek sızlanmadım. normalmişim gibi bir tavır takındım haliylede zorlandım, bazı şeyleri içime attım bir kez daha...

kısaca geçtiğimiz on gün benim için dedim ya dememe gerek varmı ama zor geçti...
herkese tekrar tekrar teşekkürler...
hepinizi çok özledim...

6 yorum:

Sibel Bay dedi ki...: Biz de seni özledik birtaneem:)) Olsun sen dinlen biz nasılsa buradayız ve bekliyoruz seni hem de özlemle. Bu elbette normal bi dönem bunları hissetmende normal ama yalnız değilsin ve herşey düzene girip şekerpembe yaşamının pembelikleriyle tekrar aramıza katılacak:)) Bu sonsuz bekleme de ondan.
Sevgiyle...; 4 Mart 2008 10:29
Güneşli Günler dedi ki...: Şekerpembe merhaba,

Doğrusu biraz utandım beni uzun süredir takip ettiğini öğrenince çünkü ben hiç farkında değilmişim, eşimin uyarmasıyla kendime geldim ve hemen sayfanı ziyaret ettim. Malesef ilk karşılaşmamız biraz talihsiz oldu ama sanırım herşeyde bir hayır aramak gerek. Hiç tanımadığın birisine bunları yazmak zor biraz benim için ama ben yine de paylaşmak isterim. Bende yaklaşık iki yıldır bebek özlemi çeken birisiyim ama benim için ortaya konulmuş bir sorun olmamasına rağmen henüz böyle bir ihtimalimiz bile olmadı. Zor bir durum elbette yaşadığın, seni anlıyorum. Ama sabırlı ve umutlu olmalısın, en hayırlı zamanda Rabbim tekrar yeni bebeğine kavuşmayı nasip etsin. Ve bu arada ben de ne kadar pesimist duygular içinde olsam da sana ve kendime bir tavsiyede bulunmak istiyorum burada. Hayatı sadece pembeleriyle değil belki de bütün renkleriyle sevip kabullenebildiğimizde gerçekten mutluluğu ve huzuru yakalayabileceğiz. Değil mi ki herşey yaradanın bir imtihanı bu dünyada. Sevgilerimle...

Not: Karşılaşmamız belki de birbirimize edeceğimiz kabul olunacak duaların vesilesidir.; 4 Mart 2008 10:55
Adsız dedi ki...: bitanem
şekerim pembemm
diycek bişey bulamıyorum...
seni seviyorum.....
deniz33; 4 Mart 2008 11:10
İlknurundünyası dedi ki...: Canım benim, ne güzel ailen yanında,seni seviyor ve seni yalnız bırakmıyorlar.Yaşamın bazı anlarında bazı acılarda yalnız kalmayı doyasıya acamızı yaşamak isteriz ama tıpkı senin gibi onları üzmemek adına içimize atarız.İyi ki yalnız değilsin emin ol bu şekilde daha rahat atlatıyor insan.Kendine gelmen zaman alacak elbet ama sen umudun yitirme emin ol ki yaşadığımız tüm acılar ve aksilikler aslında bizi sahip olacağımız güzelliklere alıştırır,hazırlar.Sen de böyle düşün emin ol ki bir gün o yüce duyguyu tadacaksın Allah'ın izniyle ve göreceksin ki zorlandığın anlarda bu günlerin acısı sana güç verecek.
Seni seviyor ve bir an önce kendine gelebilmen için dua ediyorum,lütfen sen de kendine iyi bak.; 5 Mart 2008 09:16
laleninbahcesi dedi ki...: şekerimpembem. Sen bunu da atlatacak ve eski şeker gibi günlerine döneceksin. sakın ha hiç bi şeyi içine atma. Kız bağır. Hiç bir şey biriktirme. Öptüm seni; 5 Mart 2008 09:53
Adsız dedi ki...: canımmmmm.......
gülümse.............

deniz 33; 5 Mart 2008 11:02