EVİME HOŞ GELDİNİZ

SİZİNLE GERÇEK HAYATIMI PAYLAŞMAK İÇİN SEÇTİĞİM BU SANAL EVİME HOŞ GELDİNİZ...
YAŞADIKLARIM, YAŞAMAK İSTEDİKLERİM, DÜŞÜNDÜKLERİM GÖRDÜKLERİM DİNLEDİKLERİM GEZDİKLERİM NE VARSA KENDİM İÇİN YAZIP SİZLERLE PAYLAŞIYORUM.

Powered By Blogger

18 Ekim 2007

olan oldu...
dün akşam baldız hanıma bir kahve içimlik uğradık.
önce kocacış çıktı ben çıkmadım.
sonra baldız hanım geldi beni çağırdı köğeğini kapadı, ben çıktım bir kahve sohpet derken laf lafı açtı falan. sonra baldız hanımın erkek kardeşi geldi köpekle o ilgilenmeye başladı. baldız hanımda farkındayım arada kaçıp köpeğini seviyor ve o sırada kapı aralığından köpek kaç ve soluğu sevmek için benim yanımda al...
benim çığlığımla bütün bir site çınladı da onu geçtim. elimdeki kahve üstümü, yere masa örtüsüne hatta dökülürken sıçramalarıyla yüzüme bile döküldü, ben kasılsım. titremeye başladım. zaten ilk kasılmadan sonra gözyaşları bir anda akmaya başladı bir kaç dk sonra kalktık.
eve geldik. duş aldım, nane limon içtim öğürmeye başladım diye. kocacış dil döktü sarıldı öptü, kendince hafif hafif masaj yaptı, ama ben yine ssabah 04:30 dan önce gözümü kırpamadım.
sabah işe geç kaldım tahmin edersinzi ki.
şimdi bir kişi bana yüksek sesle konuşmasın dokunsalar akacak hatta sel olacak göz yaşları beklemede. ben hala gerginim ayaklarım beni zor taşımakda. sanki yoğun kondisyondan sonra et kırığı gibi, titriyor gibi, en çok boynum mu ne?
ya aslında her yerim gergin. aslında öğleden sonra izin alsam çıksam. hatta yarında gelmesem biraz rahatlarmıyım ki...
ama bundan sonra ne yapılacak, bir kaç saat köpeğini görmeden duramayan. ve bin kere anlatmama rağmen korkularımı anlamayan, kendi isteklerinin önünde tutamayan sen korkarsan kork, hastalanırsan hastalan ben köpeğimi sevmeden duramam diyen baldıza artık gidilmeyecek... akşam kocacışada dedim. bu konu kapanmıştır.
izninizle ben bu yazıyı bir gayret yazdım ama ellerimde ki gerginlik nedeniyle sanki taş taşımız gibi oluyorum. siz şimdi beni anlamıyorsunzu biliyorum. bu gün beni affedin. haber verdim işime yetsem bana yeter durumunda. ayak parmaklaırm el parmaklarım nerede ise uyuşuk. bir gevşetici içmem gerek ancak iş yerinde bu uykusuzluk içersem:)))))))))))
neyse beni merak etmeyin,toparlanıp gelirim...
bu günkü ziyaretlerimi kendimi toparlayana kadar ertelesem?

4 yorum:

zehra dedi ki...

anneannem olsaydı amannn kızım senın sınırlerın bosaldııı
ılık bır su ıle yıkan ıkı aspırın yut yat bırseycıgın kalmaz derdı
ama ben ne dıyecegımı bılmıyorum ama senı anlıyorum ıyı bak kendıne benım ıcın degerlısın canım arkadasım kıyamam ben sana

angel dedi ki...

Yine aynı frekanstayız desem,seni gayet iyi anlıyorum hemde kendimden biliyorum desem,şaşırmazsın biliyorum,aynı korku hatta korku az panık atak bendede var,ve inan geçmiyo...
çok istedim ogluma yansıtmamak ama olmadı O da 10 metreden görünce panıklıyo:(.Baldız hanımda...bilemiyorum yani...
sanırım bütün hayvan severlerde var bu tavır,
"Bişi yapmaz canım..."halleri.
Keşke ortalıgı döken saçan,hatta ulu orta ihtiyaçlarını gören hayvanlarına ki onlar genelde çocukları olarak gördükleri hayvanlarına gösterdikleri anlayışı etrafındakilerede,saygı duyarak gösterseler...ama nerde...
öptüm

laleninbahcesi dedi ki...

şekercim öyle uzun bir yorum yazmıştım ki anlşamadım ne oldu.

zehra dedi ki...

21.EK�M PAZAR G�N�
SAAT 10.40
2. KEZ YIKILDIK ....
YASTAYIZ....
BA�IMIZ SAGOLSUN....