cumartesi

bu sabah derin nefes alabiliyordum:))))))

sabah hava yağmurluydu, çıkıp çıkmamada kararsız gibi olsamda yağmur dinince hadi dedim.

öğledne önce çıktık. önce pazar yaptık. ben bu halimle pazar market işini pek bir sevdim elimi kolumu sallaya sallaya geziyorum:))))) gerçi kapımızın önünde manav vari bir şey var. önceleri arabayla patates soğan getirirdi bzi ilk taşındığımızda sitenin önündeki otobüs durakların orada, eve gelirken inen alırdı alacağını sonra gittikçe çeşidi arttırdı. geçen sene durakların karşısında belediyeden yer kiraladı ki, zaten karşımız bomboş arazi, oraya baraka vari bir şey yaptı. elektriği olunca buzdolabı aldı çeşit dahada arttı. ancak son seçimlerde belediye başkanlığı değişince adamı yerinden çıkartıp yıktı belediye. verilen tuhsat karpuz satmak için mezsimlikmiş. karpuz mevsimi bitti dedi çıkardı. şimdi yine eski arabasına döndü ama haliyle çeşidi yine azaldı, ama biz onu yaşatmak adına onun sattıklarını mümkün olduğunca pazardan almamaya gayret edip ondan alırız. elbette her şey olmuyor. yeşillikler konusunda zayıf kaldığı gibi, pancardır, turptur,vb... olmadığından bzi pazarada çıkıyoruz. bu gün mesela meyve almadık. yarın ondan alırız. bu gün ondan almama nednimiz dönüşte markete de uğrayınca kocacış arabadan asansöre taşıyamadı:))))))))

neyse pazardan sonra beni anneme bıraktı, anneme açım diye girdim. gerçi iki lokma yedim şiiştim ama olsun:) babaneme gördüm. sonra hava güneşe dönerken anneme çıkarmıyız dedim. bu gün olmaz misafir gelecek dedi. neyse sevdiğim insanlar geliyormuş bende oturdum.

epey lafladık. yemek, hamur işi derken lafladık. bol bol hamilelik konuşuluyor benim olduğum ortamlarda. herkesler anılarını bildiklerini anlatıyor. bende zaman zaman altta kalmıyorum. zaman zaman dememin nedeni laf anlayacak cinstenseler konuşmaya tenezzül ediyorum. yoksa kibarca dinliyor gibi yapıyorum:))))))) bunlarında bu konud atatsız anıları olunca zorluklarından konuştuk, korkulardan, insanlara laf anlatmaktan falan. onlar daha zor ve agır yaşamışlar. ben bu konuda kimseleri fazl atakmamışım onu anladım.

çay içip kalktım. dediğim gibi dönüşte market işi yaptık.

eve gelince teyzemin telefonu geldi. torunu ondaymış. yerletirmeyi acele tarafında bitirip geçtim. briaz bebek sevdik. 17 aylık oldu, koşuşuyor, pek konuşmuyor ama derdini anlatan harika mimikleri var:))))))) hepimizi nasıl tanıyor. bizi güldürdü.

şimdi evde yayılmacadayım.

annemde yediklerim neden bana hep gaz yapıyor merak ediyorum. ne zaman onlarla yemek yesem şişiyorum. hatta onlar bendeykende oyle. yine şiş geldim eve.

nefesim sabahki kadar rahat değil ama yinede şükür diyorum.

bu gece moviemax da saraj jessica parker ın başrolunda olduğu aşkın yaşı yok seyredilecekler listemde. dah aönce seyretmişmiydim emin değilim. romantik komedi dilerim son seyrettiğim gibi çıkmaz.

yemek için kocacış çupra almış. fırında yapacak hazırladı. biraz pişirir yeriz. koku almadığım için şansını kullanıyor ama itiraf ediyorum kokusundan rahatsız olamasamda hala balık zevk vermiyor bana:( sadece kocacışın dediği yemek zorundasına uyuyorum.

herkes bana bebeğin hareketlerini hissedip hissetmediğimi soruyor. kocacışın dediği ve herkesin bahsettiği o tekmeleri hissetmiyorum ama başka bir hareketlilik hissediyorum, içimi gıdıklar gibi, ilginç bir şey. bir şey bir yerden bir yere kayıyormuş gibi.

dilerim sağlıklıdır. dilerim keyfi yerindedir. dilerim yapılacak işlemlerden sonra bizim kalmaya kararlı olacak kadar oda bizi sevmiştir. dilerim ona iyi bakabiliyorumdur. biz ona sağlıkla kavuşmayı, onunla olmayı istiyoruz...