sadece amniyosentez

öğleden sonra döndüm, daha doğrusu döndük:)))))))))

şu an için söylenebilecek en iyi haber hala birlikte olmamız.

cuma günü ilk haber gelecek. analizin ön tarama sonuçlarını vereceklerki, zaten benim durumumda asıl bakılacak olan neredeyse bu ilk sonuçlar...

bu sabah bir kez daha uykusuz uyandık. kocacış neler düşündü konuşmadık, nelere endişelendi anlatmadı. ben öncelikle 3 gündür yapmadığım iğneleriden dolayı endişeliydim, bundan dolayı bebeği besleyemedisem, ve bebeği bir kez daha kalbi atmaz bulursam endişesine, hadi bunu atlattık ya o iğne ona batarsa, hadi batmadı ya düşmesine sebeb olusalar eklendi, olamdı başa sardım ve sabahı sabah yaptım.

gidince epey sıra bekledik, sonra içeri alındık, orada bekledik derken en sonunda öğlen gibi işlem detaylı ultrason ve dopler çekimleri ve bebeğin kalp grafiği ile başladı. sonrasında iğne ile giriş...

aslında zor oldu, iğnenin acısı giriş devam ettikçe yanması hiç, her dokudan geçerken zorlandı ben bunu tabii olarak normal sandım. ama en son amniyon sıvısının olduğu kese delinirkende zorlanma başladı o sırada öyle korktumki, iğne kesenin çeperini zorladıkça ama batmadıkça aniden hızla içeri girecek ve okorktuğum olacaki, bebeğe zarar verecek sandım. aslında saniyelerle geçen zaman bana çok uzun geldi ve diğer ultrason tutan hanımın mükemmel demesi ile içerideydi... o sırada göbeğimdeki şırıngaya çekilen sıvıya baktım ve içim sızladı, icdan azabı gibi, bebeğimin içinde olduğu hayati sıvıdan çalıp onlara vermişimden pişmanlık duydum o an...

veee kulaklarım uğuldamaya, sırtımdan sıcak bir şey geçmeye başladı... zaten işlem bitti geçmiş olsun dediler, o uğultu ile çıktım, dinlenmek için yer bulunmayınca beni doğum öncesi bekleyenlerin odasına aldılar. o sırada nts ye bağlı bir bebeğin kalp atılşlarını dinledim, resmen müzik gibi dinlendirdi, sakinleştirdi beni, belki benim bebeğimin değildi ama, olsun yanımda doğmayı bekleyen bir bebeğin kalp atışlarıydı ve pek bir iyi geldi.

dinlenirken beklenmeyen alerjik öksürük başladı, boğazımda gıcık varış gibi, biraz dayandım çok öksürüp buda ağrı yapınca, kalktım kocacışa su aldırmayaki, onu görünce bana bağırıdı niye kalktın diye, şaşırdım. malumunuz biz ama özellikle kocacış hastanede kalmaktan hiç hoşlanmaz aslında. o öyle bağırınca bende şaştım aslında. geir döndüm:))) ama çok sürmedi gelip çıkardılar taburcu ettiler. eve geldim yatıyorum. 10 gün ev istirahati...